نقش ویژگی های شخصیتی و تاب آوری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی پرستاران

مقدمه: بهزیستی روانشناختی همواره در محیط های شغلی و علمی مورد توجه روان شناسان بوده است. پرستاری یکی از مشاغل مهم و پراسترسی است که پیامدهای جدی جسمانی و روانی ایجاد می کند. با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر به تعیین نقش ویژگی های شخصیتی (neo)و تاب آوری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی پرستاران پرداخته است. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است، جامعه پژوهش شامل همه پرستاران بخش خصوصی شهر همدان بود که 160 نفر به عنوان نمونه به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت کاستا و مک-کری، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (spwb) استفاده گردید. داده های دریافتی براساس ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره، با استفاده از نرم افزار 18spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل داده های پژوهش نشان داد که ویژگی های شخصیتی قادر به پیش بینی مولفه های بهزیستی روانشناختی به صورت معناداری هستند، 37= r2 همچنین تاب آوری بالا، قادر است که بهزیستی روانشناختی بالا را به شکل معناداری و با بتای 41/0 =β پیش بینی کند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه ویژگی های شخصیتی و تاب آوری بالا قادر به پیش بینی میزان بالایی از بهزیستی روانشناختی هستند باید تلاش کرد تا تاب آوری بالا و همچنین ویژگی های شخصیتی مثبت را در افراد پرورش یابد، یا افراد در معرض آسیب پذیری شناسایی شوند و با استفاده از راهبردهای آموزشی ویژه میزان بهزیستی روانشناختی آن ها را افزایش داده شود.